Voetbalkabouters Tahiti spatten als rijpe kersen uiteen onder de Indonesische Slof en Oude Voetballschoen

Jakarta. Veel eer en glorie viel er niet te behalen voor de Tahitiaanse elf die gisteren hun monsterreis van 69 uur vliegen niet beloond zagen met een ongeflatteerde 5-1. 
Het zit er niet in, het zat er niet in, het heefte er nooit ingezeten en het zal er nooit inzitten voor de jongens van de Stille Zuidzee: een aansprekend resultaat behalen is natuurlijk wel even van een andere moeilijkheidsgraad dan vage Franse schilders het hoofd op hol brengen. 
Bepaald geen Tempo Doeloe deed de Voetbalgnomen van de pacific de das om: in moordende snelheid vlogen de Indonesische spitsen erin: 5 glasheldere doelpunten, de ene nog mooier dan de andere verdwenen achter the desparing keeper. De Tahitiaanse eer werd gered door een eigen doelpunt van de Indonesche (vooral na het voorval, knijpende) back Tumena.
Van Tahiti zullen we de komende 60 jaar in voetballend opzicht niets meer vernemen, maar wie maalt daar om?

Theo Fijnvandraad voor Vara Achter het Nieuws, Jakarta.